NFT ها به عنوان راهی برای ایمن شدن فایل های دیجیتال به گونه ای طراحی شده اند که مالکیت و کمبود ایجاد می کند. مانند هنر فیزیکی، یک NFT می تواند فروخته شود، اما هنرمند می تواند حق چاپ را حفظ کند، می تواند آن را به خریدار ارائه دهد، یا در مورد درصدی از فروش ثانویه که مالک می تواند داشته باشد، تصمیم بگیرد.
NFT مخفف یک توکن غیر قابل تعویض است، به این معنی که در این آثار هنری عجیب و غریب، یک واحد منحصر به فرد و غیر قابل تعویض از داده ها وجود دارد که با استفاده از فناوری بلاک چین برای اثبات مالکیت، در یک دفتر کل دیجیتال ذخیره شده است. همان فناوری اساسی یا مشابهی که برای ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین و اتر استفاده می شود، برای تضمین منحصر به فرد بودن هر NFT و اثبات استفاده می شود.
NFT ها به دارایی های دیجیتالی کلکسیونی تبدیل شده اند که دارای ارزش هستند، درست مانند نحوه حفظ ارزش هنر فیزیکی.
NFTs are designed as a way for digital files to be secured in a way that ensures ownership and create scarcity. Like physical art, an NFT can be sold but the artist can retain the copyright, they can offer it to the buyer, or decide on a percentage of secondary sales an owner can have.
NFT stands for a non-fungible token, which means that hidden in those quirky artworks, there’s a unique and non-interchangeable unit of data stored on a digital ledger using blockchain technology to establish proof of ownership. Essential the same, or similar technology used for cryptocurrencies like bitcoin and ether is used to guarantee the uniqueness of each NFT and to prove
NFTs have become collectible digital assets that hold value, just like how physical art holds value.